Ka phone sual awzawng lo che!

¢ Lettu : C Lalawmpuia

Number ka hmeh zawh rual chuan hmet sual tlatin ka inhre deuh reng a. Chutah, a ri ta ral ral a. Tu’n emaw a la ta! Upa lam, aw thám chhàl tawh hian, “I rawn tisual a ni,” a rawn ti a. A dah nghâl hmiah.

Teh ngawt chuan! Khaw’nge, ka’n redial leh ngat teh ang. A ri leh ta ral ral a. “I rawn tisual ka tih chu.” A tàwp leh hmiah. Engtia ka tisual tih a hriat nghâl ngawt le?

Hetih lai hian kum 30 ka hmang mék a. New York City Police department-ah pisa hmun thuin hna ka chelh ve a. Ka thawhnain a zir nge, chuti teh ngawta min chháng chu hriat chian ka châk ta tlat a. A vawi thumna atán ka dial nawn leh ta nghâl a.

“Aw, nangmah bawk elo?.”

“Ni e, keimah bawk ka ni,” ka han ti a. “Eng thu mah ka sawi hmáa ‘I tisual’ i tih ngawt theih chhan kha ka ngaihtuah chhuak zo tlat lo mai,” ka’n ti zui leh zat a.

“I biak duh chu ngaihtuah chhuak teh.”
A tàwp leh hmiah! A va mak mai mai e aw, ka’n ti chhuak hluai a. Chutah, ka dial nawn leh ta pek a. A ri leh ta ral ral mai.

“Aw, i la hre chhuak ta chuang na nge?.”

“A, ka hriat chhuah theih chhun chu tuma’n an be ngai lo che tih hi a ni.”

“I hre dik.” A tum lina atan a tàwp leh ta hmiah mai.

Ka dial nawn leh lai chuan engtia chutia han chhaih chiam nge maw ka nih le tiin ka inngaihtuah a. Inthiam lohna nen ka nuih a za lek lek bawk. Phone chu a la leh ta.

“Eng nge i duh a?.”

“Eng dang ni lo ve. I dam thìn maw han tih ka duh satliah mai mai maw le.”

“Dam e, ka tha e. Tu nge ka biak hi aw?.”

Tu nge ka nih ka hrilh a. Tu nge a nih ka zâwt zui nghâl bawk a.

“Ka hming chu Adolf Meth-a a ni a. Kum 88 zet ka ni tawh. Kum 20 kal ta chhung khán min rawn be sualtu hi vawiin ang renga tam ka la tawng ngai lo.” Kan nui dùn ta hawk hawk a. “Chutia tuma’n an biak ngai si loh che chuan, eng atán nge phone i kawl si?,” ka ti ta zel a. “Ka la dam nge tih hre tùrin ka ukil hian thla tin min rawn be thìn a. Phone chu ka neih a ngai alawm.”

Minute 10 vêl kan inbia a. A chanchin pawh tlem azawng ka hriat belh bawk. Adolf-a chuan chhungte a nei lo a, thian hnai sawi tùr a nei lo va. Laichin hnaivai han tih tur dam an awm tawh bawk hek lo. Keimah ang bawkin police department-ah bawk ‘lift operator’ hna kum 40 dawn a lo vuan ve tawh a. A thawh laia mi a sawite pawh ka hre nual mai. Kan inbiak tawp dawn chuan biak leh a remchang ang em, tih ka zâwt a.

“Eng vangin maw? Eng atan nge min biak i duh?,” a han ti hé haw a. “A, thenkhatte pawh ralah lehkhathawn hmangin thian an insiam a. Keini pawh phone-in thian kan insiam a ni ve mai alawm,” ka han ti a. A dolf-a chuan, hreh hmel lek lek hian, “Ni e, a…, thian han neih leh te chu a pawi hleinem,” a’n ti ban deuh chat a.

“A va lawmawm em. Ka rawn be leh ang che.”

Eng emaw hre chhuak ni àwm tak hian an aw deuh thut a.

“Eng nge ni ta?”

“Min rawn be leh a nih chuan ‘I tisual’ ka lo tih a va rem ta àwm lo ve,” a ti ta a. “Ni e, chutia min lo chhàn chu ka duh tawh hauh lo vang,” ka lo ti ve bawk a.

A tûk chawhnu lamah Adolf-a chu ka va bepawp leh a. A hnu lamah pawh chawhnu herah ka be ta fo a. Biak a nuamin sawi tùr pawh a ngah sâwt hle. A thil tawn chanchin ngaihnawm tak tak, Indopui chanchin te, lehkhabu atanga ka chhiar leh ka lo ral hriat tam takte chu min hrilh thìn a. Min rawn biak duh hun atán tiin ka phone number ka pe ve ta bawk a. Min rawn be ta fo a. Ni tin deuhthaw min rawn be ta hial a.

Adolf-a nen hian inanna tak kan nei. Kan inhmuh thiam chhan pawh ni hialin ka hre nghe nghe. Amah ang bawka thlauhthlâk niin ka nunah hian kak thui tak a awm ve a. Nu leh pa nei lo enkawlna hmun, hnuchham chawmnaah ka seilian a. Ka pa hi tu nge a nih reng ka hre lo. He'ng thilte avàng hi a ni ngei ang, rei lo tëah Adolf-a chu pa ang maiin ka en a. Ka hna chungchang engkim ka hrilh a. Kawng tinrengah zualko nán tak ka hmang ta zel a ni.

|um khat pawh kan pu pakhat nen kan hna chungchángah kan thu a inhmu thei lo va. “Pu-a hi chachhuah nghâl mai ka duh. Kei leh mi dang tán pawh thain ka hria,” tiin Adolf-a hnênah chuan ka va inhrithla a.

Adolf-a erawh chuan muang chuar hian, “Ka nau, hmanhmawh a ngai hleinem. Tlemin inup deuh phawt rawh se. Kei anga i kum a tam ve hunah chuan hun hian thil tam tak a ching fel thìn tihte i la zir chhuak ve ngei ang.
Chuvangin, ka fapa, han pai dai deuh phawt la. A chhe lehzual zel a nih tâk leh i sawi chhuak chauh dawn nia.”


A’n chàwl leh të të a. Za vak lo hian a nui a. Chutah, zawi angreng tak hian, “Fapa nei ve ang hrimin fapa zilha ka zilh tâk che chu. Ni, chhungkua hi a hlu a, chhungkuaa tel leh chhungkaw neih hi ka awt reng thìn asin. Nang zawng i kum a la tlém a. Chungte chu i ngaihtuah thleng rih lo mai thei,” a han ti leh a. Engtin mah ka chhang lo. Mahse, chung thilte chu ka ngaihtuah fo leh ka ngaihtuah reng thin a ni zâwk. Chhungkua hi ka awt reng a, pa pawh ka awt bawk.

Vawi khat chu kan inbiaknaah Adolf-a chuan a birthday vawi 89-na a thleng têp tih a sawi zauh a. Ka rilruin ka vawng ru ta reng a. A thleng dawn hnai tih chuan fibreboard ka lei a. Birthday card lian pui lem ka siam ta a. Cake tuihnai tak, bati 89 inphun ka order bawk. Adolf-a chu police department-a lo thawk ve tawh a nih avangin ka thawhpuite chu ka birthday card siamah chuan an hming sign ve turin ka ngen hlawm a. Signature za dawn ka ngah ta mai nghe nghe. A hnai ta hle tih chuan lehkha ip lian pui ka siam a. Birthday card chu ka thun a. Dak In lam ka panpui ta a.

“Ka pu, a lian lutuk hrat a ni. Tih ngaihna a awm lo,” min lo chhàwntu chuan a lo ti a. “Parcel thawnin thawn mai rawh. A nih loh leh nangma’n pe zâwk mai rawh,” a han ti zui leh a.

Keimah ngeiin va pêk mai chu ka rilrûk ta. Adolf-a nen hian thla 4 vel zet phone-in kan inbe tawh a. Hmaichhanah erawh kan la inhmu hauh lo. Inhmuhna remchang tak pawh a ni e. Kawng lehlamah erawh va chim buai ai chuan mahnia awm a thlahlel zâwk tih ka hriat chian miau avangin vawi khat mah inhmuh lampang hi ka la sawipui ngai lo. Dik tak chuan kei pawh chutiang chu ka ni ve tho. Mahse, birthday te chu thiante nena lawm hun a ni thin alawm, chhungkaw inhmuh khâwm hun. Ani nen hi zawng chhungkua tluk kan ni tawh e, ka ti rilru a.

Ka kal tur chu ka hrilh lâwk ta hauh lo. A birthday thlen hma ni thumah chuan Adolf-a chenna lam panin ka inkhalh chhuak ta nge nge a. Chu putar chu hmuh ka châk ve reng reng. Mitthlaa ka lo suangtuah thin dan nen inang tak maw.

A in luah building lian pui chu ka va thleng ta. Corridor-ah chuan dakpu pakhat hian lehkhathawn a lo chap malh malh mai. Ka pèl phei a. Adolf-a hming intarna lehkhathawn bawm ka melh phei zel a. Saw ta saw le! Apartment 1H. Ka lung a rawn phu dup dup a, ka helhhawlh a, ka huphurh bawk. Phone-a kan inbiak lai ang kha kan zia a ni ve ve meuh ang maw? Hmana ka pa’n min kalsan ang khan Adolf-a hian min lo hnar ve ang em? Adolf-a pindan kawngkhar ka thleng ta. Ka’n tawi muang leh hret a. Chutah, dim të hian ka kik ta karh karh a. Min rawn chhawntu ngaichangin ka ding ta vang vang a. Mahse, min chhangtu reng reng an awm lo. Ka’n ngaichang nawn leh vang vang a. Chutah, ring deuh zâwk hian ka kik leh ta karh karh a. Mahse, min chhangtu an awm chuang reng reng lo.

Chutia kawngka bula ka hawihai reng lai chuan dakpu kha a lo kal a. “Ka pu, tumah an awm tawh lo,” a rawn ti a. “A chhungte i ni nge, a eng nge i nih?,” a han ti zui leh a.

“A…, a thian ka nia.”

“A va pawi êm,” Lei lam a bih a, bah deuh nak hian, “Pu Meth-a chu nimin piah khán a thi tawh alawm,” a ti ta mai a.

Ka bing chuai chuai a. Ka hamhaih a. A thusawi chu ka ringhlel a. Sawi tur ka hre lo va, tih tur ka hre hek lo. Engtia rei nge chutiang tak chuan ka awm pawh ka hre chiah lo. Eng emaw chen hnûah ka inthing harh a. Lawmthu sawi pahin dakpu chu pawn ëngah ka chhuahsan ta hlawk hlawk a.

Ka car ka pan lai chuan ka mitah mittui a lo hnám a, ka lung a chhia a, ka hrawkah min hnawh bawk. Ka thian hlu tak, ka chhungte neihchhun, ka ngaihhlut vanga ka pan mék chu ka chan a ni ta der mai.

Ka rilruah Bible thu a lo lang a. ‘|hian chuan eng lai pawhin a hmangaih reng a’ tih kha. Thihnain min pawh then lai phei chuan a va dik lehzual êm. Adolf-a hi ka lo hnaih tak zet a ni tih ka hre chhuak chiang ngei mai. Ka nunah hian hlutna leh pawimawhna nei an awm a ni tih pawh ka va hre chhuak chiang em.

Kan inkar tàwpna chu lungchhiatthlâk tak leh barakhaih ang maia thleng thut ni mah se, kawng lehlamah Adolf-a ka lo hmelhriat hman kher chu ka lawm zual a. Nun khawharna leh khawvêla mal bîk ngawih ngawiha ka inhriat thinna atang hian ka chhuah theihna turin Adolf-a hian zirlai thar min zirtir ta zâwk a lo nih hi. Tunah zawng thian dang siam pawh ka awlsam zual tawh ngei ang.

Chu'ng thilte ngaihtuah chuan ka thawpikna leh lungngaihnate pawh a lo kiang a. Adolf-a nui ri te chu ka bengah a lo ri nawn leh a. Aw hniam chhek chhawk tak a, “I rawn tisual a ni,” a tih te, biak leh a remchang ang em tih ka zawh a, “Eng vangin maw? Eng atan nge min biak i duh?,” a’n ti hé haw te kha. Tuma hriatpui loh hian, “Adolf, ka tan i pawimawh a, ka tan i hlu alawm,” ka ti chhuak ta phawng a. Ni, kan inmamawh tawn a, kan pawimawh ve ve a ni. Hmangaihtu neih leh hmangaih neih atanga nun hlimna hlu tak chu Adolf-a atang hian ka chhar chhuak chiang ngei mai. Adolf, ka phone sual awzawng lo che.n

('A wrong number that was right' by Jennings Michael Burch).